Komunikacja tunelowa przyszłości

napędzana z tyłu pojazdu sprężonym powietrzem a z przodu próżnią
i rezonansem elektro – magnetycznym

Człowiek nieustannie zmierza do szybszego i taniego przemieszczania się indywidualnego i zbiorowego. Przyszłościowe indywidualne przemieszczanie się na krótkie odległości do 100-200 km, będzie realizowane tylko elektrycznymi autokarami i samochodami osobowymi, natomiast długie dystanse będą pokonywane komunikacją tunelową.. Proszę sobie np. wyobrazić tunele cylindryczne o średnicy 10 m patrz rys. nr 1 i scalone jeden przy drugim, w liczbie np. 21 rur podwodne ciągi komunikacyjne. W tunelach będą pojazdy w kształcie cygara rys. 1a i b, o długości około 100 m. Pojazdy te będą poruszały się na poduszkach elektromagnetycznych, zasilane dwoma systemami. Pierwszy system napędu to ciśnienie powietrza pozyskiwane z procesu hamowania rys. nr. 1 c1, które będzie jednocześnie spełniało start dynamiczny pojazdu rys. 1 b. Start, przyśpieszenie pojazdu sprężonym powietrzem i hamowanie na stacji końcowej na sprężanym powietrzu, które będzie wykorzystane do startu i przyśpieszenia pojazdów np. między Europą i Ameryką itd.. Innymi słowy pierwszy raz nadany start i przyśpieszenie pojazdu, gdzie z tyłu będzie pchany i rozpędzany sprężonym powietrzem 100A, odpompowanym z przodu pojazdu do stanu próżni, aż do uzyskania prędkości do 1500 km/h. Raz nadana energia sprężonym powietrzem, potrzebna do startu będzie zawsze wykorzystywana w procesie hamowania na sprężanym powietrzu na każdej stacji i magazynowana w zamkniętej grodziami rys. nr. 2 c równoległej bocznicy i oddawana w procesie startu rys, nr. 2 C1 i przyśpieszenia. Może być i tak, że raz nadana energia w procesie startu będzie w procesie hamowania sprężała powietrze, które będzie napędzało na stacji końcowej pojazd startujący w przeciwnym kierunku itd. Między tunelami od góry będą zamocowane duże rurowe tunele serwisowe z powietrzem, które zgodnie z prawem Archimedesa będą tworzyły w sumie mocną konstrukcję. Całość będzie zanurzona 50 m pod powierzchnią wody morskiej (oceanicznej), tam jest cisza nawet podczas silnego sztormu. Całość jest tak zrównoważona wyliczona sprężonym powietrzem w rurach serwisowych, że dokładnie utrzymuję się precyzyjnie na głębokości 50 m pod powierzchnią wody. Pojazd po uzyskaniu w czasie 7 minut 1500 km/h, dalsze przyśpieszenie uzyskuje dzięki próżni i poprzez drugi rodzaj napędu podstacjami rezonansu magnetycznego, które są zainstalowane początkowo odpowiednio przy 1.500 km/h co 100, 200, 300 do dalszego przyśpieszenia a przy prędkości 12.000 km/h co 500 km do podtrzymania optymalnej prędkości podróżnej np. 12.000 km/h. Hamowanie na sprężanym powietrzu jest tak wyliczone, że zaczyna się przy tej niezwykle wysokiej prędkości już na 300 km przed stacją końcową a sprężane powietrze z procesu hamowania jest kierowane na tył pojazdu startującego. Pojazd może na pokład zabrać 10.000 pasażerów i w niespełna godzinę pokonać trasę z Europy do USA. Na lądzie będą instalowane takie same systemy komunikacyjne metodą odkrywkową, płytko pod ziemią z rurami serwisowymi i to w 3 wersjach proporcjonalnie mniejszych w zależności od odległości i potrzeb. Wszelkie rury tunelowe w strefach startu i hamowania, i bocznicach – magazynach sprężonego powietrza w odcinku lądowym muszą być starannie wzmocnione albowiem ciśnienie powietrza nadającego przyśpieszenie pojazdu będzie bardzo wysokie sięgające nawet 100 A. Natomiast tunele próżniowe w prędkości podróżnej docelowej przy 12.000 km/h powinny być mocne ale lekkie np. wykonane z dominacją włókna węglowego. Komunikację lokalną zaspokoi także elektryczna komunikacja wodna napędzana prądem elektrycznym pozyskiwanym z ww. siłowni ekologicznych napędzanych nurtem wody w rzekach, falą morską i wiatrem.

Autor opracowania – Ferdynand Barbasiewicz